از بدو اختراع الکتریسته و تولید وسائل برقی اولین نیاز منبع تغذیه وسائل برقی بود که این وظیفه را ژنراتور‌ها یا پیل‌های الکتریکی انجام می‌دادند. با شروع عمر الکترونیک نیاز به منابع تغذیه تفاوتهای بسیاری را به وجود آورد اولا جریان مصرفی در دستگاههای الکترونیک بر خلاف دستگاهای برقی DC می‌باشدو دما این دستگاه‌ها برای کار به ولتاژ بیشتری به نسبت دستگاههای برقی نیاز دارند و سوم اینکه به علت دقت حساسیت این دستگاه‌ها رگوله بودن و نبود هر توع فریزر بار اذیت در منبع تغزیه بسیار بسیار مهم است.

پس در ابتدا به تبدیل ولتاژ به ولتاژ دلخواه را داریم در مرحله دوم تبدیل جریان AC به DC (در صورت استفاده از جریان AC در وردی) و در نهایت رگوله و فیلترینگ کردن جریان خروجی برای ما اهمیت دارد. در ساده‌ترین روش‌ها که هنوز هم در منابع تغذیه ساده و ارزان قیمت بسیار رایج است روش منابع تغذیه خطی می‌باشد.

در این روش در اولین مرحله جریان ورودی وارد ترانسفورماتور می‌شود تا به ولتاژ مورد نظر تبدیل میشود بعد از ترانسفورماتور مرحله یکسو سازی جریان AC مطرح می‌شود و در پایان با توجه به نوع و مصرف منبع تغذیه یه عملیات اغییر ولتاژ، فیلترینگ، رگولاتور‌ها و … قرار می‌گیرند. این منابع تغذیه سالهاست که وظیفه تولید توان کلیه دستگاههای الکترونیکی را بر عهده دارند، اما معایب بسیاری نیز دارند که می‌توان از این معایب به بزرگی و سنگینی، هزینه نسبتاً بالا و فریزوراپیل زیاد آن‌ها اشاره کرد.

مشکل فریزراپیل را با اضافه کردن فیلترهای مختلف و بهینه سازی تولید منبع تغذیه می‌توان تا حد بسیاری مرتفع و وزن و حجم زیاد (۹۰ % از وزن و حجم زیاد به علت ترانس بزرگ و سنگین در این نوع منابع می‌باشد) این منابع زیاد قابل رفع نیست تا اینکه نظریه منابع تغذیه سوئیچینگ در سال ۱۹۳۰ مطرح می‌شود و در سال ۱۹۷۰ رسما تولید انبوه آن شروع و مورد استفاده قرار گرفت.

منبع : برق نیوز